ków spółki cywilnej i pozostajesz nim we wspólnym gospodarstwie domowym, ale umowę o pracę zawarłeś ze spółką. To spółka jest Twoim pracodawcą, a nie konkretna osoba prowa-dząca pozarolniczą działalność. Dlatego podlegasz ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę. Ważne! Konsekwencje zakwestionowania umowy. Przekwalifikowanie umowy B2B w umowę o pracę lub na odwrót, wiąże się z licznymi konsekwencjami, zarówno dla pracodawcy, jak i samozatrudnionego (pracownika). W przypadku pracodawcy będzie on musiał zapłacić zaległe składki ZUS, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, udzielić urlopu Umowa o pracę. Jeśli chodzi o umowę o pracę, najczęstsze zastosowanie znajduje umowa na czas określony („w celu wykonywania pracy przez okres kadencji – art. 25 1 k.p.). Niewykluczone jest również zawarcie umowy o pracę na czas nieokreślony (art. 25 k.p.). Członek zarządu jako pracownik podlega obowiązkowo ubezpieczeniom Jednoosobowa działalność gospodarcza i umowa zlecenie to dwie zupełnie inne rzeczy, choć mogą być używane jako alternatywa dla umowy o pracę. Sprawdź, czym będzie się różnił sposób opodatkowania i odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne, a w efekcie wysokość wynagrodzenia netto. . Pytanie: Byłem członkiem zarządu w spółce z Obecnie pracuje na umowę o prace – menager. Z wykształcenia jestem fryzjerem i planuje otworzyć własną działalność gospodarczą. Czy przysługuje mi niższy ZUS, jeżeli będę zatrudniony na stanowisku fryzjer u tego samego pracodawcy? Czy dopiero po zmianie miejsca pracy będę mógł się ubiegać o ulgę w opłacaniu składek? Co z nowy niższym Z-usem od kiedy obowiązuje? Odpowiedź: W przypadku, gdy osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą jest jednocześnie zatrudniona w ramach stosunku pracy następuje zbieg tytułów do ubezpieczeń, przy czym składki ZUS od umowy o pracę są zawsze obowiązkowe. Jeśli jednak wynagrodzenie otrzymywane z racji jej wykonywania jest co najmniej równe płacy minimalnej (w 2018 r. – zł) lub od niej wyższe, to z działalności gospodarczej obowiązkowa jest jedynie składka zdrowotna. Wówczas do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, a w konsekwencji także wypadkowego przedsiębiorca może przystąpić na zasadach dobrowolności. Z kolei w przypadku, gdy wynagrodzenie z umowy o pracę jest niższe od minimalnego, obowiązkowym tytułem do ubezpieczeń społecznych jest zarówno ta umowa, jak również działalność gospodarcza, z zastrzeżeniem, że składka na ubezpieczenie chorobowe przedsiębiorcy jest dobrowolna. Podstawa wymiaru składek dla przedsiębiorców wynosi zł Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorców stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na dany rok kalendarzowy. W 2018 r. podstawa ta wynosi zł. Z kolei podstawa wymiaru składki zdrowotnej nie może być niższa niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia włącznie z wypłatami z zysku w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale poprzedniego roku. Ale niektórzy z nich opłacają składki od kwoty 30% płacy minimalnej Początkujący przedsiębiorcy mają prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad oskładkowania, czyli od zadeklarowanej podstawy, nie niższej jednak od kwoty stanowiącej równowartość 30% płacy minimalnej obowiązującej w danym roku kalendarzowym (w 2018 r. – zł). Konieczne jest jednak aby spełniali oni łącznie następujące warunki: nie prowadzili działalności w okresie ostatnich pięciu lat, nie wykonywali usług na rzecz byłego pracodawcy, z którym w bieżącym lub poprzednim roku podatkowym łączył ich stosunek pracy, chyba, że czynności wykonywane na rzecz byłego pracodawcy nie są tożsame z wykonywanymi w ramach stosunku pracy. Prawo do opłacania „małego ZUS” przysługuje przez pierwsze pełne 24 miesiące kalendarzowe od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej. Ulga odnosi się jedynie do składek na ubezpieczenia społeczne i nie dotyczy składki zdrowotnej. Jej podstawa, a co za tym idzie sama składka jest bowiem taka sama, co w przypadku przedsiębiorców opłacających ZUS w pełnej wysokości. Zatrudnienie na umowę o pracę i świadczenie usług w tej samej firmie Wątpliwości budzi użyte w treści Pana pytania sformułowanie „...będę na stanowisku fryzjer u tego samego pracodawcy...” Gdyby się zatem okazało – skoro jest Pan obecnie zatrudniony na stanowisku menadżera – że w ramach samozatrudnienia świadczyłby Pan usługi fryzjerskie na rzecz tego samego podmiotu, to w kontekście rozstrzygania zaistnienia zbiegu tytułów do ubezpieczeń rozpatrzenia wymaga kolejne zagadnienie. Otóż w sytuacji, w której usługę na rzecz własnego pracodawcy przedsiębiorca świadczyłby osobiście i byłaby ona w jakimkolwiek stopniu tożsama z zadaniami wykonywanymi w ramach stosunku pracy (na stanowisku menadżera), doszłoby do naruszenia przez pracodawcę zakazu zastępowania umowy o pracę umową cywilnoprawną oraz przepisów o czasie pracy i wynagradzaniu za godziny nadliczbowe. Wówczas ZUS mógłby zakwestionować wykonywanie działalności gospodarczej, uznając, że usługi są świadczone w ramach stosunku pracy, ze wszystkimi tego konsekwencjami składkowo – podatkowymi. Kiedy wejdzie w życie „ulga na start”? Co się zaś tyczy planowanych ulg dla przedsiębiorców, czyli tzw. Konstytucji biznesu – bo rozumiem, że o to chodzi – „ulga na start” (pierwsze pół roku bez składek ZUS dla początkujących przedsiębiorców )ma wejść w życie od 31 marca 2018 r., natomiast „działalność nierejestrowa” (działalność na najmniejszą skalę, gdzie przychody miesięczne do 50% minimalnego wynagrodzenia nie będą uznawane za działalność gospodarczą) – od 1 marca 2018 r. Na dzień dzisiejszy terminy te nie są jednak pewne. Przeczytaj także: art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5, art. 9 ust. 1a, art. 11 ust. 2, art. 12 ust. 1 i art. 18a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1778 ze zm.), art. 82 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1938 ze zm.), art. 22 § 1 – 12 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666). Autor: Magdalena Z SkalskaSpecjalista z zakresu kadr, płac i ubezpieczeń społecznych, autorka książek i licznych publikacji w tej dziedzinie. Współpracuje z różnymi branżowymi serwisami i czasopismami. Prowadzi szkolenia organizowane przez Stowarzyszenie Księgowych w Polsce Świadczenie usług na rzecz pracodawcy w ramach prowadzonej działalności Podniesiony przez Pana problem dotyczy dwóch kwestii, mianowicie: możliwości świadczenia usług na rzecz pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czyli tzw. samozatrudnienia, oraz skutków podatkowych będących następstwem takich zdarzeń. Jeśli chodzi o pierwsze zagadnienie, zastosowanie będzie miał Kodeks pracy (w skrócie Wprawdzie pojęcie „samozatrudnienie” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa pracy, jednak należy przyjąć, że w najszerszym znaczeniu zjawisko to obejmuje praktykę współpracy między podmiotami gospodarczymi, w której ramach jednym z partnerów jest osoba fizyczna prowadząca firmę jednoosobową i osobiście wykonująca zadania (usługi) wyłącznie na rzecz drugiego partnera zawartej umowy o współpracy. W praktyce samozatrudnienie bardzo często występuje jako alternatywa wykonywania pracy najemnej w ramach zatrudnienia pracowniczego. W tej postaci samozatrudnienia, mimo że samozatrudniony występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, nie jest synonimem prowadzenia działalności gospodarczej. Charakterystyczne dla takiego samozatrudnienia jest osobiste wykonywanie pracy przez samozatrudnionego, najczęściej tych samych zadań, które były przedmiotem umowy o pracę. Zgodnie jednak z art. 22 § 1 i 11 „przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca — do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Zatrudnienie w warunkach określonych wyżej jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy”. Czy jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną? W świetle przepisów Kodeksu pracy nie jest również dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną, przy zachowaniu warunków wykonywania pracy charakterystycznych dla stosunku pracy (art. 22 § 12 Ponadto w myśl art. 281 Kodeksu pracy zawarcie umowy cywilnoprawnej w warunkach, w których zgodnie z art. 22 Kodeksu pracy powinna być zawarta umowa o pracę, stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny. Obserwacja praktyki stosunków zatrudnienia ostatnich lat wskazuje, iż w miejsce tradycyjnie zawieranego w danych warunkach umownego stosunku pracy nawiązuje się określoną umowę cywilnoprawną, której przedmiotem jest świadczenie pracy. Samo w sobie jest to wyrazem zasady swobody umów obowiązującej w systemie prawnym, w myśl której o tym, jaką umowę w danych okolicznościach wykorzystać, decydują zainteresowane nią podmioty (art. 3531 Kodeksu cywilnego). Reasumując, w ramach swobody umów może Pan jako prowadzący działalność gospodarczą zawierać z dotychczasowym pracodawcą umowy o świadczenie usług w treści swej odpowiadające stosunkowi pracy. Należy mieć jednak na uwadze fakt, że w gruncie rzeczy stanowi to obejście przepisów Kodeksu pracy, to jest art. 22, i stanowi zatrudnienie w ramach stosunku pracy. Odnosząc się do drugiej części pytanie, zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 1 stycznia 2007 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zwana dalej ustawą. W art. 5b ustawy została wskazana definicja działalności gospodarczej, z której zakresu przedmiotowego wyłącza czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Podkreślenia wymaga fakt, że do stwierdzenia, że podatnik świadczący usługi na zasadzie tzw. samozatrudnienia nie wykonuje pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne jest wystąpienie łącznie wszystkich przesłanek określonych w pkt od 1 do 3. Nie wystarczy zatem do wyłączenia czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej okoliczność, że podatnik wykonuje te czynności pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności, jeżeli równocześnie ponosi ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie. Kto jest przedsiębiorcą w rozumieniu prawa polskiego? Odnosząc się natomiast do kwestii związanych ze składką ubezpieczeniową, informuję, że przepisy ubezpieczeniowe regulujące kwestie ubezpieczenia osób prowadzących działalność gospodarczą odwołują się do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Przepis art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.) stanowi, że „za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych”. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w art. 4 ust. 1 wyraźnie stanowi, kto jest przedsiębiorcą w rozumieniu prawa polskiego. Jest to „osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną — wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą”. Definicję „działalności gospodarczej” zawiera natomiast art. 2 ustawy, zgodnie z którym „działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły”. Tylko spełnianie łącznie przesłanek z art. 4 i art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej pozwala uznać podmiot za przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje kwestie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W związku z tym jej zakres podmiotowy jest znacznie szerszy. Definicja pojęcia działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej określona w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych służy wyłącznie na potrzeby tej ustawy. Kwestie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach samozatrudnienia Wprowadzone do ustawy dodatkowe warunki (art. 5b ust. 1 ustawy) wpływać będą na kwestie opodatkowania czynności wykonywanych w ramach tzw. samozatrudnienia. Łączne spełnienie trzech warunków z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spowoduje utratę możliwości opodatkowania tych czynności w ramach działalności gospodarczej. Wobec tego powyższe warunki wpływają jedynie na kwestie opodatkowania pewnych czynności, nie decydują o statusie przedsiębiorcy. W związku z tym nie można uznać osoby wykonującej jednie czynności z art. 5b ust. 1 tejże ustawy za przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, lecz np. za pracownika, którego ze zlecającym łączy pewien stosunek cywilnoprawny. Można bowiem w ramach umowy o pracę czy też umowy zlecenia wykonywać pewne czynności w ramach zatrudnienia u zlecającego te czynności, np. innego przedsiębiorcy czy też pracodawcy. Wówczas wszelkie daniny publiczne z tego tytułu (odprowadzanie podatku, składka na ubezpieczenie społeczne) za osobę wykonującą takie czynności będzie spełniał zlecający ich wykonanie. Może się jednak zdarzyć, że poza wykonywanymi czynnościami z art. 5b ust. 1 na rzecz zlecającego osoba wykonuje także inne czynności w ramach działalności gospodarczej, ale już we własnym imieniu. W tej sytuacji z tytułu wykonywania innych czynności nadal pozostaje przedsiębiorcą i sama musi odprowadzać należne daniny publiczne (do ZUS i US). Wykonywanie usług na rzecz dotychczasowego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Należy jednak podkreślić, że wykonywanie usług na rzecz dotychczasowego pracodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej narusza przepisy Kodeksu pracy, to jest art. 22, i jest uważane za wykonywanie pracy w ramach stosunku pracy. W Pana wypadku można to zobrazować na podstawie następującego przykładu: danego dnia wykonuje Pan pracę w ramach stosunku pracy do godziny 14, a od godziny 15 identyczną pracę na rzecz pracodawcy, ale jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą – w takim wypadku będziemy mieli do czynienia z pracą w godzinach nadliczbowych w ramach stosunku pracy (umowy o pracę), a nie z świadczeniem usług. Oczywiście może Pan założyć działalność i świadczyć usługi na rzecz pracodawcy, ale w razie kontroli skarbowej lub kontroli państwowej inspekcji pracy pracodawca zobowiązany będzie zapłacić grzywnę, a ponadto zostanie zobowiązany do zapłaty należnych podatków płaconych przez płatnika w razie zatrudnienia pracownika na podstawie umowy o pracę. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Zakładając swoją firmę już na starcie trzeba sobie zadać kilka kluczowych pytań. Szczególnie ważna jest wiedza czy zawsze przysługują nam preferencyjne formy rozliczania składek ZUS. Przepisy zawierają pewne warunki co do możliwości wybrania formy rozliczania się z ZUS. Jednym z takich ograniczeń jest współpraca z byłym lub obecnym pracodawcą. W tym artykule odniesiemy się do powyższej tematyki. Jakie składki ZUS na początku prowadzenia działalności? Przedsiębiorca, który dokonuje rejestracji firmy musi mieć sprecyzowaną wiedzę, jaki ZUS chce i może opłacać. Od jakiegoś czasu istnieje kilka możliwości opłacania składek ZUS, a należą do nich: Ulga na start. Składki preferencyjne. Duży ZUS. W przypadku ulgi na start opłaca się przez 6 miesięcy tylko składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Natomiast przy składkach preferencyjnych podstawa do naliczania składek na ubezpieczenia społeczne wynosi 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę. W przypadku tych 2 pierwszych rozwiązań przedsiębiorca musi spełniać pewne wymagania ustawowe. Kto skorzysta z ulgi na start i składek preferencyjnych? Przepisy zostały tak skonstruowane aby osoba, która rejestruje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo po przerwie 60 miesięcy chcąca skorzystać z ulgi na start i ZUS preferencyjnego nie może prowadzić działalności na rzecz byłego pracodawcy, u którego w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym pracowała na umowie o pracę i wykonywała czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności gospodarczej. Kto nie skorzysta z ulgi na start i składek preferencyjnych? Z możliwości opłacania składek ZUS w obniżonym wymiarze nie skorzystają: Przedsiębiorcy, którzy wykonują czynności na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy. Wspólnik jednoosobowej spółki z Wspólnik spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej. Czy każda umowa z byłym/obecnym pracodawcą pozbawia prawa do niższego ZUS? Zgodnie z przepisami tylko umowa zawarta w ramach stosunku pracy pozbawia przedsiębiorcę prawa do możliwości opłacania niższych składek ZUS. Inne umowy, zawarte w trybie umów cywilnoprawnych, takich jak umowa-zlecenie czy umowa o dzieło nie pozbawiają prawa do stosowania ulgi na start lub opłacania preferencyjnych składek ZUS. Czy zakończenie współpracy z byłym pracodawcą pozwala na skorzystanie z ZUS preferencyjnego? Niekiedy zdarza się tak, że rozpoczynamy prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie trwania umowy o pracę i równolegle wykonujemy czynności na rzecz obecnego pracodawcy w ramach prowadzenia działalności. W takim przypadku zgodnie z przepisami nie mamy możliwości skorzystania ani z ulgi na start, ani z ZUS preferencyjnego. Co się stanie jeżeli zakończymy współpracę z byłym pracodawcą? Z takim pytaniem zwrócił się do ZUS przedsiębiorca, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w obszarze związanym z oprogramowaniem. Wykonywał czynności w ramach prowadzonej działalności na rzecz obecnego pracodawcy, z którym łączył go stosunek pracy w ramach którego realizował te same zadania. Postanowił jednak zakończyć współpracę z byłym pracodawca z jednoczesnym zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej na jego rzecz. Wnioskodawca złożył wniosek numer sprawy DI/100000/43/410/2020 o wydanie interpretacji do ZUS, w którym zadał pytanie: czy w związku z zaprzestaniem wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy, gdzie zakres umowy o pracę pokrywał się z zakresem czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej, zyskuje prawo do skorzystania z rozliczania preferencyjnych składek ZUS od następnego dnia po zakończeniu współpracy w pozostałym okresie z 24 miesięcy kalendarzowych. Dodatkowe objaśnienie: przedsiębiorca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia r., zakończył współpracę z obecnym pracodawcą r., od r. chce skorzystać z pozostałego okresu płacenia składek ZUS na zasadach preferencyjnych, a więc od r. do r., a więc za pozostałe 9 miesięcy. W odpowiedzi ZUS oddział w Gdańsku uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. W uzasadnieniu wskazał Należy pamiętać, że warunek nie wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy dotyczy nie tylko pierwszego dnia prowadzenia działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu. Oznacza to, że od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy (także wtedy, gdy moment ten wystąpi np. po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia prowadzenia działalności) następuje utrata prawa do deklarowania do podstawy wymiaru kwoty niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Natomiast od dnia zaprzestania wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy osoba ta ma ponownie prawo do opłacania składek od niższej podstawy wymiaru. Czy współpraca z byłym/obecnym pracodawca zawsze pozbawia prawa do skorzystania z niższych składek ZUS? Jeżeli zakres czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy nie pokrywa się z zadaniami wykonywanymi w ramach umowy o pracę to osoba, która rozpoczyna prowadzenie firmy może skorzystać zarówno z ulgi na start jak również z ZUS preferencyjnego. Przykład Przedsiębiorca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej jako firma sprzątająca i nawiązał współpracę z firmą X spółka z Poprzednio był zatrudniony w firmie X jako pracownik biurowy. W takim przypadku przedsiębiorca może skorzystać z opłacania niższych składek ZUS. Opłacanie składek ZUS na specjalnych warunkach wymaga od początkującego przedsiębiorcy posiadania wiedzy kiedy z takich rozliczeń nie będzie mógł skorzystać. Dzięki temu uniknie on poniesienia konsekwencji finansowych w przypadku kontroli ZUS w tym zakresie. Może te tematy też Cię zaciekawią

umowa o pracę i działalność gospodarczą z tym samym pracodawcą